uzun zamandır yazasım vardı ancak ne yazsam nasıl yazsam bilemedim. okunmak ve anlaşılmak kaygılarımı astım askılığa. umursamıyorum insanların umursar gibi davrandığı sahte tavırlarını. benim gibi bir insan yok mu bu dünyada beni umursayacak(annemden başka). ben bu kadar özel olmak istemiyorum sözlük. en az beni anlayabilecek, benim gibi bir insan olmalı.
dostoyevski demiş ki; insanoğlu sevgiye muhtaçtır. haliyle bende muhtacım. özellikle aşk için en güzel yaşta olduğumu düşündüğüm şu günlerde. sevmek kolay işte sevilme zor kısım ama. umarım bu hevesim diğer heveslerim gibi bir kaç güne geçer.
