Tüm değerlerin alt üst olduğu, samimiyetin, doğallığın infilak ettiği şu dönemde, hissedilendir...
Mahallenin tüm çocuklarına, salçalı ekmek süren gönüllü teyzeyi,
Yardım ve destek konusunda, birbiriyle yarışan, akrabayı, konu komşuyu,
Veresiye defteri tutan ve borcunu istemeye utanan bakkalı,
"müsaitseniz, akşam annemler size gelecek" diyen o cimcimeyi, özleyip de, insan kendini, nasıl bu çağa ait hissedebilir ki?!?!
Çağın gerisinde, oralar da kalsaydık keşke.....
