1 eylül 2015 e girdiğim yer. konak meydan. sabahlamak. her şey seninle güzel çalıyor. içten içe mutluyum ama korkuyorum. güzel günlerin bugünlerde son bulduğunu aylar sonra söyleyecek olan sevgilim kucağımda uyuyor. imbatı hissediyorum. bir hapçı yanıma gelip kontörümün olup olmadığını soruyor. sonra gelip bir daha soruyor. istanbul gibi değil bu şehir, güneş tepelerin ardından doğuyor. bir sene önce bugün yoktun. ama geleceğimi biliyordun. ben gelmeyi istiyordum çünkü. emindim geleceğimden. geldim. gördüm. boyoz yedik.
