kendime verdiğim gazın sona ermesiyle yaşadığım durumdur. hedef bulamıyorum kendime, işe gidip geliyorum ama neden bilmiyorum mutlu olmak için çaba harcıyorum yeni insanlar ile tanışıp onlarla konuşmaya çalışıyorum ama mutlu değilim mutluluğun bir çaba sonucunda geleceği düşüncesi anlamsız geliyor. yalnız kalmayı hiç bir zaman sevmedim ama yalnız kalmaya kendimi itiyorum. fikirlerim var düşüncelerim var ama uygulamaya geçmek için gücüm yok. hep hayatın üniversite 1. sınıfta kalmasını istediğim gibi. sonuç olarak kendimi sorguladığım için tükenmiş hissediyorum kendimi.
