Kamptayız. Çubucak. Neyse kantinin orda yine gece 3 gibi toplaandık. On kişi falan bilen bilir uzun sahil boyunca sürer kamp. Üniteler çoktur. Kantinin ordan 1. Üniteye doğru gidiyoruz ama ana yoldan değil çadırların arasından. Geçerken horlayan insanları duyup gülüyoruz falan amaçsız. 2009 senesi. Neyse güle güle geziyoruz zaten karanlık. Bir horlama duyduk herkes birbirine şişş şişş yaptı. 5 saniye sonra adam boğulur gibi sesler çıkarmaya başladı. Bizde gülmeye yer arıyoruz zaten. O sesi duyduğumda karanlıkta arkadaşlarımı aradım baktım millet gülmek için boş araziye doğru depar atmış. Çünkü gece çıt yok ve çadır yani yalıtım 0 dır. Adam çıksa çoluk çocuk gider ailemize şikayet eder. Herkes koşöaya başladı ama patlıycaz gülmekten. Yerlere yattık falan. O zAman köpek öldüren 5 liraydı hiç unutmam. Alıp içerdik. O günde içmişizdir büyük ihtimalle. Tek kız ben olurdum ama herkes erkek gibi davranırdı bana karşı. Ağır kızdım. Gece gece aklıma geldi. Şimdi karşılaşınca konuşmuyorum o geceki arkadaşlarımla. Üzüyor bu durum ama sebebinide bilmiyorum.
