babaanne ve anneannenin yıllarca karşılıklı yarışlarını izlemiş biri olarak "yeterr" dedirten durum. yahu onda ne varsa diğerinde de vardı. kalp, tansiyon, şeker, kemik erimesi, ülser, katarakt, diz ağrıları... böyle sürer gider bu. tabi ki babannem yılların şampiyonuydu kocaman ilaç çantasıyla. ayaklı eczane gibiydi rahmetli. seksen sene sonra aslında şampiyon olduğunu mu yenildiğini mi göstermek için gitti bilinmez. başına bağladığı patatesleriyle, bardaktaki takma dişleriyle hala yüzümü gülümseten en tatlı hastalık hastası, iyi uyu orada.
