meseleyi cocukca ve cocuklara yonelik bir yaklasimla anlatmaya calismak bir yana; kendine ait ve hicbir nesnelligi, baglayiciligi olmayan, dogrunalabilirligi kadar yanlislanabilirligi de mumkun olan akil ve mantigini duz cetvel yapmak, devaminda da o duz cetvel sandigi ile cektigi cizgilere gore hukum vermek isin bir yani ama asil komik olan yokluguna inadigi seyin yoklugunu ispat edeyim derken sadece vasiflarini muglak birakmis olsa dahi o'nun varligina ispat ettiginin farkinda olmamak sadece insana has bir sey olsa gerek.
hayir, madem yok diyorsun, ne diye yok dediginin yoklugunu ispata calisiyorsun? "yoklugunu kabul etmek" ile "kabul etmemek" arasindaki ince cizgide belirir aklin kalitesi. cunku birinde lakaydlik varken digeri muhtevasi ne olursa osun bir hukum icerir. hukum vermek akli mecburi tutar ama lakaydlik icin gerek sart olmadigi gibi yeter sartta degildir...
