yazarların çocukluk travmaları

entry63 galeri
    20.
  1. 1- arkadaşım kuran kursuna gidiyor diye özenip, zor kötek ebeveynlerimden izin alıp kalmıştım. sabah ezanı okunmadan uyandırıp karanlıkta yere oturup (adını hatırlamadığım) elele tutuşup "şimdi öldük şimdi şimdi yıkanıyoruz şimdi cenazemizdeyiz" tarzı bir şeyler yapmışlardı. çok küçüktüm korkudan bayılmışım. ertesi gün babam kuran kursunu tepelerine yıktı bir daha da göndermedi. kafam biraz boş kalsa öldüğüm ailemden birinin öldüğü düşüncesine kapılıp geriliyorum.

    2- bahçede kardeşlerimle kör ebe oynarken kardeşim girintili çıkıntılı duvara kaşını çarpıp patlatınca kuzenim "gözü çıktı" diye bağırmıştı. o günden beri nerede öyle duvar görsem ağzıma demir tadı geliyor.

    3- dayım bebekken çocuğunu zıplatacağım derken düşürmüştü. Şimdi tanımadığım biri bile zıplatıp döndürünce tepki veriyorum.

    4- ortaokulda sınıfa yeni gelen çok güzel bir arkadaşımın yüzüne kızgın yağ dökülmüştü. beş ameliyat geçirmişti ama hala çok kötüydü. Hala kızartma yaparken müzik dinleyemiyorum sapını dışarı çeviremiyorum biri bir şey sorunca cevap veremiyorum.
    11 ...
bu entry yorumlara kapalı.
© 2025 uludağ sözlük