--spoiler--
Asıl din, hayranlık ve huşudan kaynaklanır. Hayranlık ve huşu hissediyor iseniz dindarsınızdır. Gita'yı, incil'i, Kuran'ı okuyarak değil, huşu hissederek dindar olunur. Yıldızlarla dolu bir gecede, gökyüzünü gördüğünüzde kalbinizde bir dans hissediyor musunuz? Varlığınızdan bir şarkı yükseliyor mu? Yıldızlar ile aranızda bir paylaşım hissediyor musunuz? Hissediyor iseniz dindarsınızdır. Kiliseye, tapınaklara giderek dindar olunmaz. Kalbinizde herhangi bir etki uyandırmayan ödünç alınmış ilahileri tekrar etmekle dindar olunmaz. Din varoluş ile aranızdaki sevgi olayıdır. Ve çocuklar zaten bunun içerisindeler. Sizin yapmanız gereken bunu yok etmemek. Onların bu hayranlıklarını, içtenliklerini, güvenlerini ve zekalarını muhafaza etmelerini sağlayın. Fakat bu soruyu sorarak bunu yok etmek istiyorsunuz. Din öğretilemez ancak yakalanabilir. Siz dindar mısınız ki çevrenize dindarlık yaymaya çalışıyorsunuz? Çocuklar sadece sizin varlığınızdan öğrenirler. Eğer sizi bir günbatımında sevinç gözyaşları içerisinde görürlerse
etkileneceklerdir. Sessizlik hissedeceklerdir. Sessiz ol demenize gerek yok. Gözyaşlarınızı görürler ve sessizleşirler. Gözyaşlarınızı görür ve anlarlar. Gözyaşlarınızdaki kutsallığı görürler. Kendilerince bir sessizlik yaşarlar ve bu güzellikleri izlerler.
--spoiler--
