Kendime güzel bir karavan bulurdum. Giderdim bim'e alışveriş yapardım. Karavanıma stok yapardım. Televizyon alırdım yanıma, film izlerdim. Kitap okurmuydum bilemem ama. Büyük ihtimalle okumazdım. Dini görevlerimi yapmaya gayret gösterirdim. Fotoğraf makinemi alırdım yanıma. Bol bol fotoğraf çekip. Harddisklerde veya SSD'lerde saklardım. Gopro alırdım marketlerden. Her günümü kayıt altına alırdım. Dünyada tek kalabilirim belki ama. Ya başka bir gezegenden gelen olursa? Belki onlarda bizim gibi insanlardır. Sadece dillerimiz farklıdır belkide. Bilmiyorum. Karavanımla sürekli gezerdim, keşif yapardım. Yine bir umut... Bir insan çıkar diye dolaşırdım. Öyle intihar falan da etmezdim. Kafamı dinlerdim. iyi olurdu be! Valla. Keşke olsa böyle bir şey. Sessizlik. Sakinlik. Dedi kodu yok. Savaş yok. Aç yok, susuz yok. Oh be dünyalar varmış dedim bir an düşündüğümde.