gerçek bir dram. bir saat kırk dakikalığına da olsa yaşamın her insan için aynı kolaylıkta olmadığını ve yarın başımıza ne geleceğini asla bilemeyeceğimiz için zor durumdaki insanların halinden anlayarak empati kurmanın önemini izleyiciye anlatan bir film.
her birimiz bu dünyada yaşıyoruz. engelli veya imkanları olmayan insanları başka bir gezegendenmiş gibi görmek yerine onları anlamak, hayatı onlar içinde yaşanır hale getirmek zorundayız. bir birey olarak misyonumuz ne olursa olsun bu hepimizin topluma ortak borcu. bu tarz filmler de toplumsal hassasiyetin önemini etkili bir şekilde hatırlattığı için takdiri hak ediyorlar. sözün özü; empati, empati, empati...
