erkekler içerisinde en ezik olanı, en ziyan olanı, en çok aşk acısı çekeni...
kızlar tarafından çok sevilir, fakat her zaman bu erkekleri "kendilerini güldüren sıradan bir arkadaş" olarak görmüşlerdir. bundan mütevellit pek ciddiye alınmaz. ciddi bir konuşma beklemezler bu tiplerden.
halk arasında piç olarak tanımlanır. aşktan anlamayan, duyguları ölmüş, her boku makaraya vuran sıradan bir arkadaştır kızlar için.
bu piç olarak tanımlanan esprili ama çirkin insanlarımızda kendilerini kaptırmıştır bu arkadaş ortamına... hayat toz pembe gelir bunlara.
...
ve zamanı gelir aşk ile tanısırlar.
fakat aşk ile geç tanışırlar çünkü ihtiyaçları olan bir şey değildir.
aşık olur bu gençler fakat kendi başlarına. çünkü tipsizlerdir. karşı taraftan gelen "ben seni arkadaş olarak görüyorum" sözlerinden bıkmıştır.
ne zaman birisine seni seviyorum dese "hehe yine şaka yapıyor piç, ne şakacı yaa" gibi sözlerle yine cidiye alınmaz. isyan eder. ulan ciddiye alın beni diye yalvarır.
"hehe hakkaten fena komik adamsın" gibi sözlerle tekrar kale alınmaz.
yani bildiğin ciddiye alınmayan bir birey ortaya çıkar.
karakterini değiştirmeye karar verir...
aşk böcüğü gibi davranmaya, duygusal şeyler söylemeye çalışır... fakat yılların verdiği piçlik tam anlamıyla bu sözleri söylemesine mani olur...
velasıl..
artık mutsuz, erkekler içerisinde en ezik olan, en ziyan olan, en çok aşk acısı çeken bir zavallı olur.
yazımı necip fazıl'ın güzel bir beyiti ile bitiyorum.
yıkılan sarayımda tek bir nakış kalmadı,
dışa muhlandı gözler içe bakış kalmadı.
siz siz olun çirkin olmayın. ot ol, bok ol, mal ol ama çirkin olma...
