Her insanın pişmanlıkları vardır diye bir cümle duyduğumda aklıma ilk gelen şeysin bunca zaman sonra bile. Nasıl bir insan bu kadar yanlış olabilir? Nasıl bir aptallık? diye soruyorum kendime ara sıra.
Cahillik tecrübe kanzandırıyor tabiki ama bazı anıları silebiliyor olmak güzel olurdu. Kazanmayı asla istemediğim ve bana sadece aptal, saf bir hayalperest olduğumu hatırlatan bu tecrübe kesinlikle olmamalıydı. Daha küçücük yaşımdan itibaren aptal ve saf olma hakkım, toz pembe dünyam elimden alınmamalıydı. Bu yaşta güven problemim olmamalıydı. Şu anda nefret bile etmediğim senin benden bunları almaya hakkın yoktu.
