heves bir kere gitmeyegörsün, hayata, insanlara ve kendine o an küsmüyor musun? o yitip gidince, içine üflenmiş nefes de bitiyor gibi olmuyor mu? heves, hani bir şeylere karşı büyüttüğün o tatlı ve geçici merakını giderme arzun değil de; asılmaktan zevk ve şevk duyduğun ve sanki onsuz yapamayacakmışsın gibi oldun, seni bütünleyip heyecanını taşıran ve seni ayağa gümbür gümbür kaldıran şey demek değil mi? çok hasta olduğunda veyahut diyelim ki kimselere anlatamadığın bir derdin olduğu vakit, "iyi misin?" diye omzuna dokunacak, önüne düşen başını kaldırmana yardım edecek o şifalı o sıcak avuç içi değil mi? heves, senin ya da ülkenin en zor gününde dahi, bir gece yarısı demlemeye karar verdiğin çay demek değil mi?
