bıkmadan usanmadan yazıyorum çünkü, o bir kişiye tüm yazılarım. o bir kişi için hepsi arjantin'de dört duvar arasında montaigne'in sözlerinden birini belki de tavanına rujuyla yazıp da şu an yatağında o tavanı seyre dalmış o kız için mesela: o bir kişiye anlatıyorum. baskıdan yılıp tükenmiş, sanki bu hayat hiç değişmeyecekmiş gibi bir bıkkınlıkla ve gününü ağır aksak bitirip de en dürüst kurtarıcısı uykuya kavuşmayı bekleyen o iranlı adama işte: hepsi, tüm sözcüklerim, ve tüm cümlelerim o bir kişi için; o çocuğa, o gence, o ihtiyara, o kadına, o adama konuşuyorum. insanlık tarihinin çekirdeğini bir ceviz büyüklüğündeki kalbine sığdırabilmiş ve o çekirdeğin içinde de binbir alemin gizini taşımakta olan o bir kişi için tüm hevesim.
