Sabahları uyandığımızda en büyük mutsuzluklardan biri yanı başlarında güne böyle ışıl ışıl başlayan insanların varlığıdır. Bazı insanların sabaha alışması hayata hazırlanması zaman alırken diğerleri ise tek bir hareketi ile hayata ve güne hazır uyanırlar..
Her şeye karşı birlikte uyanmanın ikisine de mutluluk verdiği zamanlar bittiğinde günde hayatta aynı başlamaz artık bundan böyle kendi kendileriyle oldukları en çok sabah anlarlar.
Babam işsizliğe doğuştan yatkın biriydi. Babam işsizdi hep işsiz.Bu durumda evin çalışanın annemin olduğunu söylememe bilmem gerek var mı ? Bu konuyu babamla konuştuğumuz da eski sendika ağzıyla yapılmış uzun bir söylev duyarsınız. Kaderine çoktan razı gelen annem; onu dinleyene kadar iki işi daha yaparım diyordu.
içeri herkesi almıyorlar bildiğin kulüplerden değil. Kapıdakileri hayatın yedi gecesine ikna etmek gerekiyor. Her hayatın vardır mutlaka unutulmayan yedi gecesi. Aklıma anlatacağım hiçbir gece gelmiyor. Yedi gecesi bile olmayan bir hayatla nasıl öleceksin.
