"nobel barış ödülü" gibi bir ödülü, insan haklarıyla adeta taşak geçilen, gazetecileri hapiste olan, faili meçhul cinayetleri yüzlerle ölçülen, ayakkabı kutularıyla paralar çalınan, "düşünce suçu" diye bir kavramın hala aktif olarak cezalandırıldığı, iktidara yakın olmayan tüm şirketlerin devlet eliyle bitirildiği, devletin tüm kademelerinde kadrolaşmanın dibine kadar yaşandığı, hayvanat bahçesi müdürünün tübitak başkanı, Emine Erdoğan'ın gün arkadaşı Sema Ramazanoğlu'nun aile ve sosyal politikalar bakanı yapıldığı, polis şiddetinin iktidar köpekliği ile tavan yaptığı, yargının, ordunun bitirildiği, ne öğrencinin, ne akademisyenin ne de sıradan vatandaşın fikirlerini özgür olarak belirtemediği, toplu işçi katliamlarına imza atan şirketlerin bizzat hükümet tarafından korunduğu, sikik yargı paketleri ile özgür düşünce ve ifadenin bastırıldığı, tırlarla kaçak silahlar kaçıran, terör örgütlerine yardım eden, halkının büyük çoğunluğu açlık sınırı altında yaşarken baştaki canlının saraylar yaptırdığı türkiye gibi rezil bir ülkeye vermekten iyidir.
iğrençsiniz amına koyım. onursuzsunuz.
bi de yüzsüz gibi nobel barış ödülü bekliyorsunuz.
