ansızın başlayan yağmur sonrası tedbirsiz yakalanmış bir dizi insan ofisinizden içeri üşüşüyor. bu topluluğun içinde oldukça hoş ve saçlarının ıslaklığıyla büyülü bir güzelliğe bürünmüş bir kadın hemen dikkatinizi çekiyor. bulunduğu ortamı yadırgayan, tedirgin, ansızın içeri dalışının doğruluğunu sorgulayan mimikleriyle ayakta dururken, uzattığınız çayı fark edip normale dönüyor.
derken, havadan sudan açılan muhabbetlere izleyici olarak katılıyor. arada bir gülümsüyor. heyecandan ölecek gibi oluyorsunuz. bir yandan yağmur durmasın diye dua ederken diğer yandan konuşmak için doğru zamanı, doğru cümleyi, güven verecek bir bakışı arıyorsunuz kendinizde. zaman daralıyor, bir şeyler yapmalısın. yağmur durulmaya başlıyor, grup gittikçe azalıyor.
ölüm gibi bir şey bu. olsun, denemeye değer. işte şimdi; -bi , - çay için teşekkürler.
cevap vermenize fırsat bile kalmıyor. hızla uzaklaşıyor, geride garip bir yığın his bırakarak.
galiba geç kaldım.
bir daha bu olasılıkların aynı anda gerçekleşmesini beklemek gülünç olacak.
şaka gibi ama umudum var.
