bir kaç sene önce nereden olduğunu hatırlamıyorum bir mıknatıs bulmuştum küçük daire şeklindeydi o an aklıma hain planlarım gelmişti bile,otobüse bindim ve binerken o mıknatısı akbil yerine yerleştirdim böylece benden sonra gelen akbili basamayacaktı fakat planlarım bununlada sınırlı değildi hemen şöförün arkasına oturdum ve benden sonra gelen kişi akbilini basmaya çalışmaya başladı,şöförün telefonla oyalandığını görünce kendimi tutamadım ve uyduruk bir ''dürüt'' sesi çıkarttım önce kimse sallamadı fakat sonra ''dürüdürüdüt dürüdürüdüt dürüdürüdürüdürüdürüdüdüt'' yapınca herkes akbili basan kişiye baktı şöför ''en azından o kadar uyduruk yapma'' dedi akbili basmaya çalışırkenki utancı ve ezilmişliği suratından okunan kişi kıpkırmızı oldu,sonra ayağı kalktım ve ''paran yoksa isteyebilirsin utanılacak bir şey yok'' dedim ve çaktırmadan mıknatısı çıkarttım sonrada kendi akbli bastım cebimdeki 2 tl bozuğuda herkesin görebileceği şekilde kıpkırmızı olmuş zavallıya verdim ''al ihtiyacın vardır senin'' dedim az kalsın ağlayacaktı.
