küçükken aldığım zevktir. şimdilerde bıraktım tabi ama bi 10 sene kadar falan önce ben bi arkadaşımla çok severdim bunu. ayrıca ezmezdik ha onları yunanlılar yapıp onlarla savaşırdık. yerden bulduğumuz toprakları avcumuza doldurup, tıpkı bir uçağın bombaları yere paralel hizada giderken yavaş yavaş bıraktığı gibi biz de bu taş toprağı karınca yuvalarının stratejik bölgelerine ve dışardaki karıncala birliklerine atardık. çok zevkliydi lan. 2 uçakla bütün karıncaların amına koyardık. sonra bir amca yapmayın günah dediydi de bıraktıydık o işleri. geçen gün o arkadaşım geldi işte ''son bir görev için john, takımı tekrar topluyoruz'' dedi. ben de ''lanet olsun adamım ben yıllar önce emekli oldum'' falan dedim öyle işte.
(bkz: bu da böyle bir anımdır)