Tanrının eli mi
Yoksa Şeytanınki mi
Ördü gökyüzünü öyle
O güzelim seherde
Suyun üstünde binlerce
Kızıl huzmeyle
Kırılan bir güneş kırıntısını
Tam orta yerine sapladı?
Tanrının eli mi
Yoksa Şeytanınki mi
Denize indirdi
Şu garip yelkenliyi
Hani şu rüzgarın fingirdettiği
Mavi suların üstünde
Tıpkı bir yılan gibi
Siyah beyaz sürünürcesine?
Tanrı mı, Şeytan mı?
Yoksa ikisi birden mi…
El birliğiyle günün birinde,
Yarattılar o seheri birlikte?
Biri mi, öteki mi?
Gerçekten bilemedim
Ama bunca güzellik için
Sağ olsunlar ve de aşkolsun.
Tanrının eli mi
Yoksa Şeytanınki mi
Bu gülü koydu
Şuradaki bahçeye?
Hangi ateşli aşk için,
Hangi tapınası kadın için
O kadife gül kondu
Şuradaki bahçeye?
Hele bu yarılmış erikler,
Hele tüm bu beyaz leylaklar
Hele bu kıpkırmızı frenküzümleri
Hele bu çocuk gülüşmeleri,
Hele Christine onca güzelliğiyle
Bembeyaz eteklerinin altında
Tam orta yerinde
Yirmi yaşının tüm canlılığıyla?
Tanrı mı, Şeytan mı?
Yoksa ikisi birden mi…
El birliğiyle günün birinde,
Yarattılar o baharı birlikte?
Biri mi, öteki mi?
Gerçekten bilemedim
Ama bunca güzellik için
Sağ olsunlar ve de aşkolsun!
Uzaklaşan o yelkenli,
O gül, şuradaki,
Ve bu çiçekler, meyveler
Ve mutluluk gözyaşlarımız…
Kim sunabilmiş olabilir ki
Bize tüm bu güzellikleri?
Ses çıkarmadan biriktirelim.
Haydi, bunlar senin ve benim!
Tanrının eli mi
iblisinkiyle birlikte
El birliğiyle günün birinde
Yolumuza çıktılar…
Biri mi, öteki mi?
Gerçekten bilemedim
Ama bu aşk için sağ olsunlar
Ve de aşkolsun!…
Ama senin için ve benim için
Sağ olsunlar ve de aşkolsun!
