Çok küçük yaşta kaybettiysen eğer sadece eski fotoğraflardan bilirsin yüzünü. Sesi nasıldı, kokusu nasıldı diye hep merak edersin. Herkese babam yokta diyemezsin, sahipsiz gibi görmelerinden korkarsın. ilkokulda öğretmen "baban ne iş yapıyor?" diye sorduğunda önce yutkunursun ve sınıf arkadaşların acımasın diye "babam vefat etti" diyemezsin, aklına gelen ilk mesleği söylersin. Akrabalardan hayır yoksa tüm yük annededir. Yaşadığın şehirde okumak istediğin bölümün fakültesi yoksa ve annen gelmek istemezse şehir dışında üniversite de okuyamazsın çünkü onu tek başına bırakmaya yüreğin elvermez. Hayallerinden vazgeçmek zorunda kalırsın böylece. Babandan göremediğin sevgiyi, sıcaklığı başka erkeklerde bulabileceğini sanarsın ama yanılırsın. Çünkü aile dışında kimse kimseyi öyle yürekten kolay kolay sevmez...
