Sabah sabah paraşütle atlama videoları izlediğimde. Aklıma geldi.
Ben evden çıkıp arabaya binene kadar "ben ne unuttum lan" diye düşünen bi insanım "anahtarları aldım, cüzdan yanımda, ışıkları söndürdüm, bilgisayarı kapattım geçmişi sildimm. Tamam çıka bilirim" bu kadar sağlamaya rağmen hala bi şeyleri unutuyorum.
Düşünsene ben gibi biri, paraşütçü oluyor. "kaskı, gözlüğü taktım, uçuş elbisem hazır, atlamak için doğru yere geldim, tamam atlaya bilirim. Hoopp.." vee semadasın. Aşağıya süratle düşüyosun. Yoldayken aklında ölümcül bi soru var ama "ben ne unuttum lan" bide bakıyosun ki, bi hafiflik var bedeninde. Aaa o da ne paraşüt yok.
Geri dönüp alıyım desen, olmaz. Fiziğe ayıp olur. Bundan sonra daha dikkatli oluyum desen, olmaz. Reankarnasyona inandığın düşünülüp öbür tarafta başın ağrıya bilir.
Unutkanlığın cezası bak, Spatula ile kazınmak...
