Kısaca heyecanlandıracak,bir şey bulamamaktır.öyle nefesimi kessin tarzı şeylerden çok,kalbin çok az pırpır etmesini sağlayacak bir şey bulamamaktır.kimi depresyona bağlar,kimi yaşanmışlıklara, kimiyse yapısına. Neye bağlarsan bağla,sonuç hep aynı yere gidiyor. insan hayal kurmayı bıraktığı an, heyecanını da kaybediyormuş.genel olarak bu sorunu yaşayan herkesin nedenidir. Böyle insanları beş metre öteden tanırsınız.herkesin japonlar gibi aşırı tepki verdiği olaylara,şöyle bir bakıp geçerler.hayat böyle yapacak bir şey yok.
