Hahahahahahahahah diye güldüğüm olay. bir kez böyle bir şey başıma gelmişti.
Hukuk pratikleri gibi yazasım geldi.
Olay 1)
erkeğin bir gururu olduğunu unutan bayan (B), kendisine duygularını açan bay (A)'yı gayet nezaketsiz bir biçimde reddeder. bayan(b)'nin tavırları adeta çocuk kandırırcasına yapmacıktır. ayrıca bay (a)'ya "benim kalbim başkasına ait" gibi bir cümle de sarf etmiştir. bay (a) duyduğu bu sözlerden dolayı, olayı azer bülbül'den "üzülmedim ki üzülmedim ki kaderimdir dedim üzülmedim ki" ye bağlayarak kendi iç dünyasına çekilir. olaydan 1 buçuk yıl sonra bayan (b) bir gün çok sevdiği kırmızı mercedesiyle gezerken yolda bay(a)'yı görür. zaten yalnızlıktan dolayı depresyonda olan bayan(b) fırsat bu fırsat çantada keklik sandığı bay(a)'yı gideceği yere bırakmak teklifiyle arabasına davet eder. bay(a) yarım saattir hiçbir dolmuşa binememenin verdiği sinirle bu nazik teklifi geri çevirmez ve bayan(b)'nin çok sevdiği kırmızı mercedesine biner. bayan(b) bay(a)'nın ağzını aramak için çeşitli sorular sormaya başlar.soruların gelişinden leblebiyi yemek istemeyen bay(a) salağa yatar. tamam hala seviyor olabilirdir ama zamanında sapsaf sevgisini basitçe harcayabilen bayan(b)'ye bir ders vermek istemektedir. kaçamak yanıtlar bir süre sonra işe yarar ve bayan(b) zamanında hakir ve fakir gördüğü bay(a)'ya ilanı aşta bulunur. bay(a) irade beyannından sonra 1 yıldan fazla geçtiğini, bu konunun tekrar konuşulabilmesinin zamanaşımına uğradığını, ayrıca ilk beyannın kötü niyetli olarak değerlendirdiğini, kötü niyetli kişilerin hak iktisabında bulunamayacağını ileri sürerek teklifin reddine karar verir.
