Kesinlikle benim annem, sıfır kaygı, hatta kaygıdan geçtim bütün çizgileriyle, övünüyor resmen. Ona göre her bir çizginin anlamı var. yaşanmışlıkları var. Bak görüyor musun der gözlerimin etrafındaki çizgilerimi, işte onlar benim ne kadar çok güldüğümün, kahkaha attığımın delilleri, nasıl onlara kıyıp ta yok edebilirim..
Bu da bir bakış acısı, ama sorsanız bana (yaşlanmaktan korktuğumdan mıdır nedir bilmiyorum), kaçınılmazı uzatmak için ne gerekiyorsa yapardım.
