Derviş zaim'e ait insanı garip duygulara gark eden güzel bir film. Tuncel kurtiz i gorduğümde burdada mı be üstad dedim içimden. Başrol oyuncusu mahsun (ahmet uğurlu) yu söylemiyorum bile insanın içine işlete işlete oynamış. Filmi izleyince yaşanan ne hayatlar var dedirtti bi o kadar da içimi burktu. Çaresizlik, dışlanmıslık her seyden önce ölüme galip gelme,hayatta kalma mücadelesi dedim ya garip duygular uyandırdı.
Filmde beni en çok etkileyen sahne aşık olduğu kadın gelmeden önce ince taraginı avuclarının icinde saklayarak saçlarını taraması oldu.kadın ona dikkat etmese bile her defasında bunu yapışı. Bir de kadın ondan yardım isteyince "mahsun beni taksime götür" kızıp kadını yaka paça atip ama sonunda arabaya bindirip ona yardım etmesi..Ne gariptir şu sevmek denilen şey..
