işıklar, kamera, motor. başlıyoruz.
gün? geçmek bilmeyen bir günün, geçmek bilmeyen saatleri. ama yine de bitti, zehir olan günün, zehir olan saatleri.
ve yaşam. asla acımadı bizlere. bugün yine bir "davranışa" aşık oldum. gece uyanan uykulu bir kızın, uyumaya çalışmasına şahit oldum. her ne kadar aynı evin içinde olsakta, farklı yataklarda uyuyoruz. bu benim kararım ve öyle olacak. aksi düşünülemez.
uykudan uyandığında, salona geldi ve kocaman gözlerini bana çevirdi ve "selam dost" dedi, saat 3 de.
laptop a bakmayı bırakıp gerisin geriye, bu kısa saçları dağılmış, kocaman gözleri olan, tek gözü uykususluktan kapalı bu canlıya "derdin ne senin, yatıp uyusana" dedim,
fakat o yanıma geldi, koltuklardaki yastıklardan birisini bana fırlattı. gecenin üçünde.
tuhaf tuhaf bana bakmaya devam ediyordu, "soğuk oldu yaa, üşüyorum" dedi o gözleri ve burnu çizgi olan emoji gibi bana bakmaya devam ediyordu. "kombiyi daha fazka yak ve üzerine kalın bir şeyler giy" dedikten sonra işimin başına döndüm.
ve ardından gelen bir yastık darbesi ile birkez daha arkamı döndüm.
-bir anı. gerçekliği bilinmeyen bir anı. belkide yaşanmadı böyle bir anı, belkide yok böyle bir çift? benim bile kanıtlamadığım olayları, yaşıyorum.
belkide yazdığım bir olay gerçek, ve o kız şuanda bana bakıyor. uykulu gözleri, vücudu ve elinde yastığı? kim bilebilir? belkide bu yazı, tamamen sahte. yalan, gerçek değil.
belkide bu yazı bir kurgu? belkide değil, ve o kız ile birlikte oturmuş yazıyorum bu yazıyı? kim bilebilir?
belkide, o kız hayallerde, ve ben hayallerimi yazıyorum? yaşatmadığınız hayallerimi?
bir bipoların günlüğü. eğer bir gün, günlüğümdeki her şey doğru olursa, o gün yazacağım. fakat, eğer her şey doğru olursa, bu seferde bipolar olmayacağım?
hangisi gerçek, hangisi hayal?
