Ankara'da otobüste seyrediyorduk Etlik'e doğru. Otobüs tıklım tıklım, her yer insan kaynıyo, bazıları şöförün ağzına girmiş vaziyette.
Oturacak bir yer buldum şansıma. Hemen yerleştim. O sırada Ulus'ta 100. Yıl çarşısının karşısındaydık. Sevimli, tombik bir amca vardı ayakta duran, daha doğrusu duramayan. Amcaya seslendim yer verdim ama şimdi ineceğim kızım sağol, dedi.
Otobüs durdu amca bana döndü ve Allah gönlüne göre versin sağol kızım deyip indi.
Bir yıl oldu hala unutamıyorum.
