darren aronofsky nin 98 yapımı başrollerinde sean gullette in oynadığı, düşünce ve din bağlamında kuvvetli mi kuvvetli bir altyapıya sahip, senaryosu gayet ilginç sözlerle ve matematikle kuşatılmış filmdir. benzer tarz bir film olmamakla birlikte matematikle alakalı olduğu için (bkz: proof)izlenebilir peşi sıra.
dikkat! aşağıda film hakkında çok yoğun bilgi verilmektedir. izlemeden okumamanız hayrınızadır.
--spoiler--
öklid adında, borsa hisselerini tahmin edebilen bir bilgisayar sistemi geliştirmiş olan maximillian cohen, çok sıkı bir matematikçidir. zihninden son derece küsuratlı işlemler yapabilmektedir. küçükken annesi güneşe bakmamasını söylemesine rağmen o altı yaşındayken güneşe bakar. o gün ilk defa başı ağrır. bu ağrılar sürekli devam etmektedir. max sürekli ilaç içer bu yüzden beşer onar. bir gün öklid hata verir ve 100 kadar rakam bulunan bi kağıdı çıktı olarak verir. onun harici öklidin sorunu sonradan anlaşılır, hocası sol der ona yalanla karışık olarak, bu bilgisayarın, siberzekanın kendinin farkına vardığı andır. diğer taraftan rakamları önemsemeyen max onu çöpe atıp gezer tozar, bir yahudi onunla arkadaş olmak ister. cohen adından anlaşıldığı üzere max de yahudidir. yahudi arkadaşı max e ebced hesabına benzer bir hesap sistemi göstererek ilgisini çeker. bir süre sonra da anlarız ki yahudiler 216 harf veya rakamdan oluşan, insanların yitirmeleri yüzünden acı çektikleri, tanrının gerçek adıdır. tevratta aranmıştır bulunamamıştır vs. max bi taraftan çıktıda gördüğü rakamların peşine düşer diğer taraftan bilgisayarını tamir etmeye çalışır. yaptığı araştırmalar kendini sonsuz spirale, fibonacci serisine, altın oran*a götürür. maxin başağrıları iyice beterleşir,ağrıdan geberir resmen. sonra 216 basamaklı sayının peşinde olan gizemli zenci kadından çip temin eder. öklidi onarır filan yazıya tekrar ulaşır. sonra bi kovalamacadır alır. yahudilere max: sayı bana verildi der. zencilere de vermez kağıdı. sonra evine gider sayıyı ezberlemiştir ve sayının yok edilmesi gerekmektedir. evde kafatasını iyice inceledikten sonra yerini belirleyip kafasını matkapla deler.
filmden dikkatimi çeken bi kaç kareyi kaydetmişim, onları da paylaşayım, tekrar dikkatinizi çekerse ne mutlu.
-max metroda gazete okuyan ve şarkı söyleyen bi adama rastlar. adam bi gariptir töbe bismillah.
-süpermarkete gider, gazeteye bakarken süpermarkette hoparlörden kuran okunmaktadır.
-36:42de max metro istasyonunda kendi beynine rastlar ona kalemle dokunur cızırt diye bi ses duyar. delirmiş gibi.
-bir dakika sonra, deniz kabuğundaki spirali keşfeder.
-42:36da mikroskopta öklidi bozan jel kıvamı maddeyi incelerken spirallere rastlar.
-64:22de çipi temin ettiği zencilerden kaçarken aynı süpermarkete giriyor, hala kuran okunmakta ve durmaksızın koşuyorlar.*
--spoiler--
izlenesi bir filmdir, ben şahsen büyük keyif aldım filmden. filmi izledikten sonra fibonacci serisi ve golden ratio hakkında bi kaç bişey okursanız cidden hem film hakkında bir çok şeyi çözersiniz hem de bilgilenmiş olursunuz.
