Arıların Masalı ya da Maşeri Fayda Olarak Hususi Ahlaksızlıklar (1714) adlı kitabında o güne kadar methiyeyle karşılanan faziletlerin değil de, menfaat, kolaycılık, hırs, bencillik ve sahtekarlığın ilerlemenin itici gücü olduğunu ileri sürmüştür.
Mandeville için yalnızca ahlaksız tanınanlar değil, aslında faziletli ve dürüst geçinenler de bencildir. Bencillik insan tabiatının bir hususiyetidir. Ayrıca, idarecileri hususiyetle din adamlarını, faziletlilik kisvesi altında bencilliklerini saklayan, riyakar şahıslar olarak görür. Mandeville, bencilliğin insanın kendisi için çalışmasının serbest bırakılmasını, itikad nizamları ya da kanunların, bunu engellememesi gerektiğini düşünür. Yani kanunlar hususi menfaatleri muhafaza etmelidir. Mandeville fikirleri ile hususiyetle Adam Smith üstünde müessir olmuştur.
