o yüzden şeyh Edebali, Osmangazi'ye verdiği meşhur öğütün sonunu şöyle bitirir,
evlat:
iyiliğe kötülükle karşılık vermek, şer kişinin karıdır,
iyiliğe iyilik ile karşılık vermek, her kişinin karıdır,
kötülüğe iyilik ile karşılık vermek, er kişinin karıdır.
şer kişi olmak ile her kişi olmak, kolay,
er kişi olmak, işte bu yüzden farklılık ister.
Not: aşağıda yazılanlardan sonra eklemek zorunda hissettim, elbette bunun belli sınırları olsa gerek, kimse sana tecavüz etmiş birisine , bir kutu baklava ikram et falan demiyor, burada anlatılmak istenen, daha geniş bir manada, kindarlığın, kin gütmenin sıkıntılı bir şey olduğudur, bazen affetmek en büyük ceza dahi olabilir,
ayrıca ben de yüzde yüz uygulayabildiğimden falan yazmadım.
