Isaac Newton, Aydınlanma felsefesinin tabiat ilimleriyle desteklenmesini sağlamıştır. ilmi ınkılabın merkezinde bulunan mekanik tabiat mefhumunun teşekkülünde müessir olmuştur. Bu kavram tabiatın belli kanunlara göre işleyen bir mekanizma ya da makina olduğu hayaline istinad ediyordu. Buna göre tabiat bütünüyle maddeden ibaretti, maddenin zaman ve mekandaki hareketleri güç kanunlarınca belirlenmekteydi. Bu hareket ve kanunları bilindikçe, tabiatı da bilmek ve onun sırlarını tahlil etmek mümkündü.
Bu ilmi inkılabın diğer bir mahsulü de gözlem ve tecrübeye dayalı bir ilmi metodun inkişaf ettirilmesiydi. Dolayısıyla usul ilmin kendisinden daha değerli hale gelmeye başladı. ilmin dili bu yeni anlayışa göre matematikti. Çünkü vak'a'ların kat'i'lik ve netlik içinde ifade edebilmesini matematik sağlıyordu. Newton kainatı bilinemez, mahrem ve kapalı bir bütün olmaktan kurtaran kişidir. Newton çekim kanununa istinaden, gökyüzü ve bütün cihanın mekaniğini ortaya koymaya çalışmıştı. Mekanik tabiat idraki, materyalizmin ve deizmin usul seviyesindeki istinadgahı olmuştur. Bu tabiat görüşü metafizik ve skolastiğe bir meydan okumadır.
