bir tomar fiş arasında nefes almaya çalışırken, o kadar fişin o saman kağıttan zarfa nasıl sığacağını düşünmekle geçen bir çocukluktur. çürümek diyemiyorum, onun da vardı bir güzelliği. babanın, ev bütçesine biraz daha katkı sağlamak adına gösterdiği çabayla yüzleşmektir. şimdilerde akla geldikçe üzen, buruk bir his yaratan zamanlardır. affet be babam. büyük adam olamadık. yoksa ben ister miyim hala üçün beşin hesabını yaptırmayı sana? elimden gelen bu kadar. affet.
