4-5 yıl öncesiydi. Babam o sıra misafir cok geliyor diye cekyat almisti bir adet. Beni de aşağıya çağırmıştı cekyati tasimak için.
45-50 yaşlarında bir amca da vardi babamin yaninda. Adam esya tasimaciligi işi yapıyordu anladığım kadariyla. Babamin beli rahatsiz olduğu icin o amcayla cekyata giriştik.
Alt tarafa bu adam geçti, geçerken
"ağırlık aşağıya biner, sen yukaridan tut." dedi. Ben de yukarıya geçtim. Başladık cekyati taşımaya.
4. Kattaki evimize cikarmak epey zor olacakti. Çünkü cekyat leş gibi ağırdı.
Adam ise o kadar gariban duruyordu ki.
3 kata çıktığımızda adamin ayağı basamaga takıldı ve yere düştü. Ben de adama bir şey olacak diye cekyata tüm gücümle asilmama karşın adamin kafasina cekyatin vurmasini engelleyemedim.
Adam yerden doğrulurken icim ciz etti.
"Amca dikkat et, bir seyin var mi?" diyebildim.
O da gülümseyerek,
" ben çorum amelesiyim bana bir sey olmaz." dedi.
Lan öyle kötü oldum ki o gün.
Adamin kafasina ciddi manada cekyat düşmüştü ve adam acısını belli etmemek icin öylece gulumsedi. Benimse gozlerim dolmuştu resmen. Yediremedim kendime o adamın o gülümsemesini.
Cekyati tasidiktan sonra adamin elini sıktım, adami yolcu ettikten sonra hayatın şartlarina bir kez daha sövdüm.
