hayatı sorguladığım, moralimin berbat olduğu bir günde, sırf michael caine var diye izleyeyim dediğim, altyapı olarak ingiliz havası verilen italyan filmi. bu yıl değil, ömrüm boyunca izlediğim envai çeşit filmlerden tartışmasız en güzeliydi. hayatımda ilk defa kendi bakış açımı, gözlemlerimi, düşüncelerimi gördüm sorrentino'nun perspektifinden. çok ince mesajlar barındıran,sofistike sıfatlarla bezenmiş cümleler, dialoglar, oyunculuklar.. filmi bir kişinin gözünden değil, her bir oyuncunun beyninden izliyorsunuz sanki. arkaplandaki alp dağları, otel, simetrik ayrıntılar zaten müthiş, bir de sorrentino'nun kadraj açıları ve sahne geçişleri muazzam. not alınacak bir çok cümle, zihne kazınacak bir sürü anekdot var. hayatın belli dönemlerinde, izlenip farklı tatlar alınabilecek bir film.velhasıl;
mükemmel!
