Herkesin bildiği şeyleri tekrarlamak gerek modelsiz bir hayat bu modeli dolduracak idea'lar olarak otorite mekanizmaları kolektif düşüncelere karşı tepkisellik ve aynı zamanda uyum ve bunun yarattığı çelişki. Babasız erkekler derin erkeklerdir çünkü onlar hayatın anlamını neden sorusuyla başlarlar çünkü babaları yoktur ve neden yoktur sorusunu asla unutamazlar bilinçaltlarında hep vardır Lacan'ın simgesel baba olarak adlandırdığı otorite aygıtlarına ilgi duyarlar. Babasız erkeklerin işi tıpkı babasız kadınlar gibidir ama toplumsal eylemler içinde erkeğin etkin ve dinamik olma zorunluluğu onları daha da yormaktadır çünkü bütün duygusallık, aidiyetsizlik ve korkularına rağmen sert mizaca sahip olmak zorundadırlar çünkü konuşurlarsa, ağlarlarsa erkek adam olamazlar o yüzden geneli kendilerini ketler ve psikolojik rahatsızlıklar görülebilir bunlar arasında en belirgini dominantlıktır babasız erkek sahip olduğu her şeyi tırnaklarıyla kaza kaza kazanmıştır ve kaybetmektense ölmeye razıdır o yüzden kontrolü severler. ilişkiler de ise zordur çok severler gerçekten ona değer veren kadını çok sever klasik seven sikilir siken sevilir oyununa uygun yapıları yoktur olanı da zaten dersini almıştır en başındaki güvensizliği tamamlanmıştır. Erikson'un güven ontolojisi tartışması bu konuda önemlidir. Kısacası babasız erkek çok fazla sever hatta boğacakmış gibi sever çünkü en büyük korkusu olan ve ilk nedeni olan kaybetme korkusu sırtlarında bir gölge gibidir asla kaybolmaz. Babasız erkekler asla babaları gibi olmamak için her şeyi yapar diyemem bu konuda iki ayrı ayrım vardır kimisi ketler ve yoluna devam eder yani rasyonalleşme sürecini şiddetle öğrenir kimisi ise ideal baba olma yolunda ilerler yani otorite biçimlerini yıkıp kendi otoritesini kurma gayreti ile aynıdır ideal olma ve ideal kalma çabasıdır.
