daha çok şarkılar sebep olur bu hisse. en dibe iteklediğiniz o his birden kulağınıza ilişiveren müzikle vuku bulur ve efkarlanma gündeme gelir. o efkarın sebebi olan her neyse aklınızı kurcalamaya başlar. biraz daha betimleme yapacak olursak; eve yeni gelmişsindir, sadece girişin ışığını açarsın, loştur o ışık da. hali hazırda o şarkıyı en çabuk şekilde tekrar dinleyebileceğiniz yolu bulursunuz. üzerinizdekileri çıkarmadan oturursunuz kanepeye, önce anlamasızca perdelere bakarsınız sonra tavana. gelişigüzel bi' şekilde üzerinizdeki ceketi tek elinizle çıkarmaya çalışır, beceremeyince fazla uğraşmaz öyle durmaya devam edersiniz ve biliyorsunuzdur birazdan şarkının en acıklı kısmı gelecektir, kendinizi o ana hazırlarsınız ve uzun süreden sonra tekrar hatırladığınız o sebepten ve şarkının efkar katalizörlüğünden mütevellit -yanmaktan değil ey dost sönmekten kaçtım- dercesine o muhteşem hüzün çökertmesini yaşarsınız.
