Eskiden çok çekici gelen bir düşünce iken giderek kendini hayattaki küçük şeylerden zevk almaya bırakarak aklımdan silinmiştir. Hatta bazen bu küçük şeyleri nasıl yetiştirip yapacağım diye hayıflanıyorum. Ya ömrüm yetmezse diye. insan dış unsurlardan bağımsız olarak mutlu bir canlı aslında. Hayatı katlanilmaz kılan etrafimizdaki kötü insanlar, düzen vs. Bunlar yüzünden tek canlık hakkımı feda etmemeliyim diye düşünüyorum. Mario bir prenses için kaç can feda etti bizimkisi koca bir hayat.
