Askerde de vardır bunlardan. Sivil kurye ya da kurye olarak bilinir. Görevin tam adı, açık gizli evrak kuryeliğidir.
Askerliğimi yaptığım ilçe jandarma karakolunda bu göreve seçilmiştim. Başta eğlenceli ve keyiflidir. Çünkü devrelerin postal-kamuflaj-kep üçlüsünde nöbet ağacı veya gece çavuşu olur, sen sivil kıyafet, spor ayakkabı ve güneş gözlüğü ile belli saatler içinde free takılırsın.
Göreve seçilirken, hakkında mit tarafından kapsamlı bir araştırma yapıldığı söylenir. Ve verdikleri kurye kimliğindeki soğuk damgalardan birinde mit yazısı görülmektedir.
ilçe içi ve il merkeze giden tüm ticari araçlardan ücretsiz faydalanma imkanı vardır. Eğer, ücret talep eden olursa jandarma trafik, konuyu çok pis çözer.
Görevi, ilçedeki tüm resmi kurumlarla olan evrak alışverişini sağlamak, (konuyla ilgili beni muvazzaf sanan bir kaymakamdan fırça yemişliğim vardır), yerel gazetelerin günlük sayılarını toplamak, ilde ise alay ile olan yazışma trafiğini sağlamaktır. Gayrıresmi görevleri ise daha fazladır. Tüm askerlerin don traş köpüğü gibi ihtiayçlarını çarşıdan almak, subay astsubayların faturalarını ödemek, bölük komutanının eşinin kılık kıyafetlerini terziye götürmek gibi işleri de çözer bu elemanlar.
Bölükte herkes tarafından işi düştüğü için sevilen, güven kazandığınızda uzmanların astsubayların kanka olduğu, kağıtsız küreksiz dışarı gönderdikleri, askerleri emanet ettikleri adamsındır.
Fakat, bölükte bir kere bile yemek yiyemediğin için hep cebimden yersin. Bi çay içeyim desen, kuryeeaaaaa diye bağıran biri muhakkak çıkar. 10 sene geçse bile, hızlı yeme içme ve sigarayı ışık hızıyla içme alışkanlığını bırakamazsın.
Uyanık olanına boşluğu çok, düzgün adama ise ekmeği bol bir görevdir.
Tabii, doğuda, zor şartlarda askerlik yapan kardeşlerimin yanında askerlik yaptım demeye bile utanırsın. Gerçi, bu kadar rahat olmama ve ülkenin en batısında askerlik yapmama rağğmen iki kere silahlı çatışmaya girmişliğim de vardır.
