tim burton'un elinden asla kötü film cikmayacaginin somut ispatlarindan biridir.
klasik karanlik tim burton atmosferi yoktur, hatta alabildigine renklidir film, cünkü hayallerin üzerine kurulmustur.
gercekleri kendi hayal gücü ile birlestirip anlatma yolunu secen bir baba ve onun bu huyundan hic hazzetmeyen oglu... sicacik bir filmdir, herkesi hemen icine alan ve bir seyler vermeyi basaran...
- dogumunun hikayesini biliyorsun degil mi?
- elbette ki hani su babamin canavari yakaladigi gün... 1000 kez dinlemisimdir en az.
- ben gercek hikayeden bahsediyordum.
- gercek hikaye mi?
- evet. annen cok sanci cekiyordu ve yalnizdi cünkü baban o is seyahatlerinden birindeydi. sonra annen hastaneye geldi ve sen dogdun.
iste hepsi bu kadar...
elinde iki hikaye var simdi ve ben olsam babanin anlattigi seklinde inanmayi secerdim, tabii bu sadece benim fikrim...
