ıngmar Bergman filmlerine bakarsak hep aynı kaynaktan beslendiğini farkederiz. O kaynak ise yönetmenin kendi hayatı. Diğer çoğu filminde olduğu gibi; bir sanatçının düşleri, korkuları, hayalleri üzerine kurgulanmış leziz bir film bu da.
1968 yılına ait filmde ustanın favori oyuncuları olan Max von Sydow ve Liv Ullmann başrollerde, Ingrid Thulin'i de görüyoruz çok olmasa da. Görüntü yönetmenliğini de yine -efsane- Sven Nykvist yapmış, belirtmek gerek ki film siyah-beyaz.
Filmin bir başka özelliği de, ilerlemesinin atıfta bulunulan "kurdun zamanı" gibi aheste aheste olması, ya da ben sıkıldım.
