Hiç bir şey saklamadan hayatımı apaçık önüne serdim. Bu yüzden çözemiyorsun beni.
Eğer hayatım sıradan renkli bir taş olsaydı Onu yüz parçaya bölebilir ve boynunda taşıman için ondan sana bir kolye yapabilirdim. Eğer o yuvarlak, kokulu sıradan küçük bir çiçek olsaydı, onu hemen tutup koparabilir ve saçlarına kondurabilirdim.
Eğer hayatım yalnızca bir zevk anı olsaydı, huzurlu bir gülümseyişte belirebilir ve sen onu o anda çözebilirdin. Eğer o yalnızca bir keder yumağı olsaydı, berrak gözyaşlarıyla sırrını sessizce açığa vurabilirdi. Ama benim hayatım sana olan aşkımdan başka bir şey değil. Ey benim en sevdiğim; zevkim ve cezam sınırsız Yoksulluğum ve zenginliğim sonsuz... Kalbim, kendi hayatın gibi hemen yanı başında duruyor.
Ama sen, hiç bir zaman bütünüyle anlayamayacaksın onu.
