8.
-
"Sana canan gönül hayran nedendir âh nedendir âh
Cemâlin gün gibi râhşan nedendir âh nedendir âh
Yanağın gül saçın sünbül dişin dür dudağın
Lâl ile mercân nedendir âh nedendir âh
Kaşındır “kâbe-i kavseyni ev ednâ”
Yüzünde sûre-i Rahmân nedendir âh nedendir âh
Dû çeşm-i kevseri aynî hayattır âh
Lebinde selsebil revân nedendir âh nedendir âh
O müjgân oku bağrım yarasına dokundukça
Olur dermân nedendir âh nedendir âh
Bu mecrûh sîneme her dem edersin âh
Tı̂ğ-ı gamzeni uryân nedendir âh nedendir âh
Acep hoş mu gelir sana ey şâhım
Bana bu dert ile cefâ her ân nedendir âh nedendir âh
Değilken birine lâyık bu bende
Bana bu lutf ile ihsân nedendir âh nedendir âh
Düşüp aşk oduna böyle yanmak
Bu sûzi ile sûzân nedendir âh nedendir âh."
