gidiyor en güzel günlerim
geçiyor mevsimler, ben kapalı odalarda
soluyor tenim, sönüyor gözümün ışığı
tutamaz oluyor ellerim, kalbim yavaşlıyor
22 lik iken bitiyor hayatım
bir odada bir yatakta, her şey eski etrafta
ben yeniyim bir tek, yeni iken bitiyorum.
her gün kopya gecelere uyanıyorum
dört duvar siliyor varlığımı
karşı koyamıyorum bitişime.
her sabah kapıdan dönüyorum
çaresizliğin büyüsünü bozup gitmek istiyorum, olmuyor
yenilgimi uyuyarak gösteriyorum dünyaya.
uyuyamadığım gecelerde hayalini kuruyorum
yürüyorum gitmek için, adımlarım geri götürüyor beni
vuruyor yüzüme korkaklığımı ve ne zaman kalksam otur diyor yalnızlığım ..
