öyle bir taneye sahibim ki artık dilim sevgili demeye varmıyor. bir insan hayal edin. gün içerisinde ya da hayatında neler yaptığı hakkında en ufak bir fikriniz yok. ilişkiyle ilgili sorunlarınızı dile getirdiğiniz uzun mesajları okumuyor. terk edeceksiniz ya sanki hissediyor bir anda o en baştaki haline dönüyor; ben seni seviyorum bu bir geçiş süreci diyor ve aklınıza geçmişte geçirdiğiniz mutlu günler gelip bekliyorsunuz. farklı şehirlerdesiniz, ama oraya gitseniz size ayırabileceği iki saati dahi yok, her akşam dışarıya çıkabilecek vakti varken. ailesi ve arkadaşları sevgili olduğunuzu biliyor ama telefonda vs konuştunuz, zaten çoğu ortak arkadaşınız. geçiş sürecinde sizi ters yatırıp düz sikiyor resmen. 2.5 ay mutlu mesut aynı evde yaşadınız ama şehirler ayrılınca ilginin ''i'' sini isteseniz, sen sevgililiği sürekli ilgilenmek biliyorsun bla bla şeklinde bir ton kafa sikiyor. ama kesinlikle ayrılık lafını ne ediyor ne de ettiriyor. ben ne olduğunu ya da ne yapmam gerektiğini çözemedim ve sanırım sonunda kafayı yedim.
