bu gece girdiği entrylerle edindiğim tek bir mana mevcut kendisiyle alakalı: muhteşem ego sahibi bünye taşıyan beden formasyonu yazman.
kişisel tespit: kendi fikrinden olmayan başka bir ideaya hakaret etmek, kişinin kendi fikrinin aciz oluşundandır. şayet aynı kişi haklı bir argümanı olduğu vakit, bunu öyle bir dille anlatır ki, haklılığı baki olmasından mütevellit, kişiyi sevmeyenler bile fikirlerine biat eder.
buradan yola çıkarak bugüne kadar envai çeşit nedenle çaylak oluşunun temelindeki kendisinden olmayana, değerlere, aklına gelene hakaret etme derecesinde subjektif eleştirileri ve bazen alaycılığı, fikirlerinin temelsiz oluşuna denk geliyor. bu tabi olayın psikolojik analizi. *
sözlükleri ciddiye almaktan öte hiçbir yerde sesi duyulmuyorsa kişinin, zaten önemsenmemelidir. bazen güldürüyor, cidden olaylara bazen fazlasıyla objektif de yaklaşıyor ama nafile bir girizgah şekli bu.
hazreti muhammed başlığına girdiği hakaretin, kendisine göre mantıklı ve özgür düşünce bazlı açılımların başka insanların kutsal değerlerine çemkirmekten öte anlam taşımamasından dolayı çaylak edilmiştir, şayet o entry şuan piyasada yok.
edit: birileri "akıl hastalarının satasmalarına maruz kalan yazar" demiş hakkında. kendi fikirlerinden olmayanlar "ruh hastası", kendilerinden olan normal birey. bu nasıl hastalıklı ve sorunlu ruh halidir böyle? o vakit karşıt fikre hakaret etmek, "eğleniyorum huleyn ben" gazıyla geyik malzemesi yapmak, çaylak olacak derece bir düşünce veya öğeye küfretmek doğal. (bkz: ayrıl da gel sözlük)
birileri, hiçbir hakaret hatta incitici cümle kullanmadan tavrını eleştirdiği vakit bunun adı "sataşma", oh bebek muhteşem kelime oyunlarıyla kendince doğru olan bir şeyi savunup, hakarete varan cümleler döktürünce "makul".
