Tam bir sene önce bugün. Kardeşim ilk karnesini aldı. Eve geliyoruz babam apar topar valiz hazırlıyor. Annen yoğun bakımdaymış diyor bişey belli etmiyor. Ben de rutin kontrol durumları sanıyorum. Ilk uçakla Erzuruma gidiyoruz annemin yattığı hastaneye. Normalde biletimiz yarına. Babam bizi almak için gelmiş. Uçakta boğazım düğümleniyor. Babama donup bisey olmayacak ben annemi Allaha emanet ettim diyorum. Birisi digerini Allaha emanet ederse gormeden olmezmis cunku. Havaalanina iniyoruz. Tum akrabalar orda. Dayim gelip bana sariliyor anlamiyorum. Arabaya biniyorum dayim telefondakine "ablam vefat etti" diyor. Kardesime bakiyorum biseyden haberi yok. Daha alti yasi dolmadi. Gozyaslarim akmasin diye gozlerimi kapatiyorum. Ufakliga sarilip kara kara dusunuyorum. Simdi ne olacak? Babam arabaya biniyor. Perisan. Hayat bizi sikiyor. Sagli sollu sikiyor. Tam bir senedir. Her sey tepetaklak. Her sey..
