intihar etseydi yaşaması için tek bir nedeninin bile kalmayacağını düşünüyordu. Adam 17 yaşında nihilizm üzerinde okumalar yapmaya başlamış 22 yaşında ise ümitsizliğin doruklarinda kitabını yazmıştır. Kitap insanın hayatını nasıl da değiştiriyor. Okumayan çoğu insanın mutluluğu ve kendini kitaplara veren bir adamın mutsuzlugu ilginçtir. Gerçi cioran'nin ki mutsuzluk değildi kendini düşünce dünyasına hapsetmis gibiydi istediği yaşam biçimi buydu belki de.
"Bütün hınçlar içimizde pusuya yatan şeylerden doğar; birbirimize kavuşamadık, bu yüzden başkalarını asla affetmiyoruz."
"Başkasına kıymamak için her birimiz kendimize mutsuzluğu seçeriz. Mutsuz olmak, mutsuz etmekten bin kat daha iyidir."
Pessoa ile kendime en yakın gördüğüm yazarlardan biridir.
