fenerbahçe'nin hiç iyi olmadığı bir geceydi. abdi ipekçi tıklım tıklımdı ama gelenler futbol seyircisiydi ne yazık ki. basketbolda takımın serbest atış atarken tezahürat yapmazsın, sessiz olursun ki konsantrasyonu bozulmasın oyuncunun.
ikinci yarı çeşitli uyarılar gelmeye başladı, şşşsessiz olun tezahüratı kesin demeye başladı herkes, bu sefer de herkes şşş sessiz olun deyince her serbest atışta bir şşş uğultusu oluyordu. zaten takım hiçbirşey oynamıyordu. basketbolun kallisi tanjevic, saçmasapan oyuncu değişiklikleri ve emir'le vidmar'a tahammül etmesiyle maçın bu hale gelmesindeki en büyük etkendi.
ama yine de aris'ten daha iyi bir takım olan fenerbahçe, son 9 saniyede 1 fark geride olmasına rağmen hücumu kullanma avantajını yakalamıştı.
solomon aldı, drive etti, potaya bıraktı, potadan dönen topa ömer dokunmak için uzandığında ömer'i resmen dövdü arisli oyuncular, sonra sanırım vidmar titledi, basket girdi.
birkaç saniye sevindik, yine dedik son saniye basketiyle kazanıyoruz, derken bir de baktık ki aris'li oyuncular seviniyorlar. basketi vermedin diyelim, ki bence de süre bitmişti, ama o faulu nasıl vermezsin. sonra içeri gitti hakemler, anons yapıldı bekleyin gitmeyin dediler seyirciye, on- onbeş dakika bekleyip çıktım. rytas maçında da öyle yapmıştım. ama bu kez yemedi.
son lafım solomon'a senin hiçbir büyük maçta böyle kötü oynamaya hakkın yok. en son lafım seyirciye, gelin de ne yaparsanız yapın, sizinle orası gerçekten bayram yerine dönüyor.
